Anghel na Walang Pakpak
Sa lahat ng sandali, ako’y nananalangin:
Umaga man, tanghali, at sa gabing madilim
Sapagkat ang puso ko‘y mabigat ang dalahin,
Parang di matatapos ang aking paninimdim.
Kapagka minsa’y wala nang mukhang maiharap
Sa magulang, kapatid, kaibigan at anak.
Tila walang suporta na ‘kong maaasahan
Sapagkat nasira na ang ‘tinayong pangalan.
Ang buhay pala minsan ay lubhang mahiwaga,
Kayrami ng pagsubok ang masasalamuha.
Animo ay biktimang hindi nakapaghanda
Sa pagdating ng unos na hindi inakala.
“Bakit nagkaganito,” nauusal ko minsan,
“Ano kaya ang aking nagawang kasalanan?”
Sinusunod ko naman ang mga panuntunan
Upang maging uliran at tuwid na maybahay.
Kapag ang isang ina’y mayroong dinaramdam,
Ilaw ay walang sindi, madilim ang tahanan.
Ni hindi ko magawang humimig kaunti man
Sapagkat ang puso ko’y may sugat, nasasaktan.
Pumapatak ang luha kahit di sinasadya
May konti lang marinig na salita sa kapwa
Lalong higit kapagka sa pamilya nagmula,
Tumatagos ang talim, puso ko’y hinihiwa.
Di na maibabalik ang mga nakaraan
O mailuluwa pa’ng salitang nabitiwan
Kalimutan na lamang ang panahong mapanglaw
Tanawin ang liwanag ng sisikat na araw.
Minsa’y nakalilimot ang mahabaging langit
Subalit nagpapadala ng ibong mandaragit—
Ang magandang balita’t biyaya nitong hatid
Ay makapaghahango sa kalagayang gipit.
Iba’t iba ang anyo ng ‘sinusugong anghel
Hindi laging may pakpak, maganda ang imahen.
Sa pagkakataong di mo akalain,
May biglang dadapo’t magbibigay aliw.
Kapag ang iyong anghel ay wala sa harapan,
Baka nasa kaliwa o kaya ay sa kanan.
O baka naman siya’y nagbabalatkayo lang,
Nariyan na sa tabi, hindi mo lamang alam.
Ang Aking Panata
Musmos pa ‘kong bata ay tinuruan na,
Kung may kalungkutan o may problema,
Magtiklop ng tuhod at lapitan Siya
Upang mapawi’ng bagabag na dala.
Kaya kung sa akin ay dumarating na
Ang mga sandaling hindi ko na kaya
Ay dumadalangin ako sa Kaniya
Na sana’y tulungan, bigyan ng pag-asa.
Nang ako’y matuntong na sa eskuwela,
Ang katalinuha’y ibinigay Niya.
Tuwing may exam ay nagpapanata.
Kaya ako’y laging mataas ang marka.
Ang panata, oo, ang aking sandata
Sa laban sa buhay, anomang giyera.
Lahat ng hiniling ko sa ating Ama,
Kung marapat din lang, ‘binibigay Niya.
Ako’y may panata pa rin hanggang ngayon
Sapagkat sa buhay ay may nilalayon—
Ang tagumpay sana ay aking makamtan.
Paglabas ng list of passers sa board exam .
Araw-araw, gabi-gabi ay nananalangin.
Diyos ko, pagtawag, sana’y Iyong dinggin.
Wala nang iba pang tutulong sa akin
Kundi ikaw Diyos, Amang mahabagin.
Sa tuwing pagtawag, ako’y tumatangis.
Iniluluha ko ang lahat ng hapis.
Marami ring hirap ang aking tiniis
Makamtan ko lamang ang titulong nais.
Ang maging CPA ang aking pangarap.
Ang panalangin ko sana ay matupad.
Mga magulang ko’y tiyak magagalak,
Mapapawi lahat ng kanilang hirap.
Kung kabiguan man ang aking makamtan
Ay tatanggapin kong walang pagdaramdam.
Ako’y di marapat na pagkalooban.
Ang gayong tagumpay ay sa matuwid lang.
Ngunit huwag nawa Niyang matitigan,
Ang pagkukulang ko’t mga kasalanan
Sapagkat kung ako’y Kanyang papatulan,
Walang karangalan akong aasahan.
Kaya pakiusap na lamang sa Ama,
Ako ay basbasan, maawa na Siya.
Sana ay dinggin ang aking panata.
Tagumpay kong hangad, ‘pagkaloob Niya.
Ako ay payapa lamang naghihintay.
Ako’y tumutupad, ako’y nagsisiphay.
Nais kong maglingkod at magbagong-buhay
Upang kahilingan ay Kanyang ibigay.
Anomang resulta ang kahihinatnan—
Kahit kabiguan at di ang tagumpay,
Ay tatanggapin kong maluwag sa dibdib.
Ako’y magpupuri sa Diyos sa langit.
Nangangatwiran Tayo Kapag Umiibig
(Pasintabi kay Jerry Gracio)
Isang libo’t isa man ang kapintasan
Ng ating iniibig,
Aapuhapin pa rin
Ang gahibla niyang katangian
Upang pangatwiranan ang pagmamahal.
Higit sa kirot,
Ligaya ang dulot ng pag-ibig.
Tinatakpan nito ang mga batik
Ng ating pagkatao,
Napaghihilom nito ang sugat
Na siya rin ang may gawa.
Minsa’y iginugupo tayo
Ng pagkabigo sa minamahal
Subalit muling bumabangon
Upang muli’t muli siyang mahalin.
Kung pag-ibig man ang nagbagsak,
Pag-ibig rin ang mag-aangat.
Dinadala tayo nito
Sa mga langit na hindi nararating
Ng mga hindi nagsisiibig.
At, sa langit na yaon,
Tayo ay mga bituing nagniningning.
Mapalad ang umibig
Nang minsan.
Magkahiwalay man,
Ang alaala nito’y
Mananatiling buhay.
Datapwat
Mas mapapalad ang nakatagpo
Ng magpakailanman
Sapagkat may katwiran sila
Upang mabuhay.
(Disclaimer: Ang persona at makata ay hindi iisa.)
Ang blog entry na ito ay aking lahok sa Saranggola Blog Awards 8 para sa Kategoryang Tula- Pag-asa, Pananampalataya at Pag-ibig.
Narito ang link: www.sba.ph
Sponsors:
Adelma L. Salvador 